Leopoldyna Janusz z domu Krause przyszła na świat 11 października 1862 r. Z zawodu była fotografką, a patent na zajęcie uzyskała w jednym z wiedeńskim zakładów, poczynając od pomocnika fotografa. W Raabs, gdzie Krausówna prowadziła swój własny zakład fotograficzny, w 1889 r. wzięła ślub z Edwardem Januszem, polskim fotografem, po czym osiedli wspólnie w Rzeszowie. Szczęśliwie połączyła ich wspólna pasja, a w grodzie nad Wisłokiem założyli swoje atelier fotograficzne. Wkrótce doczekali się czwórki dzieci.
Wzajemnie się uzupełniali w sztuce fotografowania i osiągali świetne rezultaty. Edward miał wyczucie w oświetleniu, Leopoldyna z kolei znakomicie wręcz potrafiła upozować ludzi, dzięki czemu fotografie w finalnym efekcie oddawały dużo z natury i realizmu. Prawnuczka Leopoldyny i Edwarda Januszów, Elżbieta Kaliszewska powiedziała:
„Po przyjeździe Leopoldyny do Rzeszowa zakład wzbogacił się o dodatkowy sprzęt fotograficzny i wyposażenie pochodzące z jej zakładu w Raabs, a odczynniki i materiały sprowadzano z Wiednia. Oprócz sprzętu fotograficznego najnowszej konstrukcji, w zakładzie znalazły się: aparat atelierowy o dwóch obiektywach na ciężkiej drewnianej podstawie z regulacją wysokości i nachylenia, proste kamery jednoobiektywowe w drewnianych obudowach do zdjęć plenerowych, statywy, różnorakie ramki i kasety oraz inne części wymienne. Do tych aparatów zakład przygotował zaplecze laboratoryjne. Wykonywano tam cały szereg czynności, składających się na proces fotograficzny; od przygotowywania substancji chemicznych i klisz szklanych, aż po retusz, tonowanie, płukanie, suszenie i procesy wykończeniowe gotowych pozytywów”
Zakład fotograficzny małżeństwa Januszów mieścił się przy ul. Sandomierskiej, dziś Grunwaldzkiej nr 18. Był to w swoim czasie najlepszy punkt fotograficzny, gdzie niemal każdy wykonywał indywidualne, rodzinne, tudzież grupowe i okolicznościowe zdjęcie. Zachowało się niemal 30 tys. szklanych klisz z atelier Januszów, za pośrednictwem których prześledzić można społeczeństwo galicyjskiego i międzywojennego Rzeszowa. Januszowie zajmowali się również sporządzaniem zdjęć plenerowych z życia codziennego miasta, ale też najważniejszych świat krajowych i miejskich. Wykonywali również zdjęcia różnych części miasta, dzięki czemu dziś wiemy jak się prezentowało, a także jak się dziś zmieniło.
Po śmierci Edwarda w 1914 r., Leopoldyna przejęła kierownictwo nad zakładem. Miejsce to działało nadal i to z dużym powodzeniem. Nie straszna mu była konkurencja, która w trakcie I wojny światowej i w międzywojniu, pojawił się w mieście. Zakład fotograficzny Leopoldyny Janusz to była marka, to było wykreowane rzemiosło, z którego kunsztu każdy zdawał sobie sprawę. Zakład działał do 1951 r., kiedy ostatecznie został upaństwowiony. Najbardziej znana fotografka Rzeszowa zmarła 4 sierpnia 1934 r. Została pochowana obok swego męża na cmentarzu pobicińskim.
Fot. Muzeum Historii Miasta Rzeszowa
Przejrzystość jest dla nas ważna! Poniżej wyjaśniamy, w jaki sposób i dlaczego wykorzystujemy Twoje dane osobowe. Pamiętaj, że masz pełną kontrolę nad ich konfiguracją - możesz dopasować ją do swoich potrzeb i preferencji.
